I'm happy and contented

You have given me a second chance in life Sometime before you I couldn't cop with the strife You've given me that love I dreamed of forever Happiness I been united with now that we're together You've touched my heart so deeply with your gentle touch To world I will never deny that I love you so much Words can't explain how thankful I am of you You have brought my smiles to overcome my blue The moments that we have shared the memories we make I promise your heart won't shatter or even break My world has changed forever now that you are here I miss you so much when you are not near I've opened up my everything to you because I trust you The more comfortable I am with anything we go through The love you and I share has made us one whole You have made my life complete from once an empty soul You will always be the man who will stand out from the rest I'll never forget each memory that you made the best Forever in my heart "beb" with this love I'll always keep I'll always have you in my heart even when I'm asleep

Confusing word for me "IKAW"

I like someone right now, i had a feeling that he like me too so i try asking him. I ask him if sino mahal niya na nsa GM nya, he answer me "IKAW" he say it many times. When im going home he kiss me in the lips, grabe kuryente ehhehehhe.. so now I'm really confuse if he really like me na because the truth is I really like him to...

I Learn How to say "Enough"

   

Yung tipong nagmamakawa na ko para mag stay lang siya sa akin pero wala ayaw na talaga niya. Kahit na sinasabi na niyan hindi na niya ko mahal at may mahal na siyang iba. Lahat ng masasakit na salita nasabi na niya pero ayaw tanggapin ng utak ko lahat ng sinasabi niya at ayaw pakinggan ng tenga ko lahat ng salita na sinasabi niya sa akin. Ang nangyayari ngayon puso ko nalang nagfufunction kaya bulag bulagan at bingi bingihan nalang ako sa mga nangyayari.
Halos maubos na ata lahat ng luha ko kakaiyak sa kanya. Ang ayaw ko sa laht physically nasasaktan ko siya pero dumadating
pa din sa point na ganun kasi hindi ko na makontrol sarili ko dahil sa Emosyon na nararamdaman ko. Akala ko pag binago ko sarili ko eh babalik siya pero hindi iniwan pa din niya ko. Ngayon honestly hindi ko alam kung saan ako magsisimula, para bang lahat nawala.        Hindi ko alam kung bakit sobrang mahal ko siya. Sinasabi na nmg utak ko na "TAMA NA" pero ang puso ko ang nasusunod at nagsasabing "SIGE PA" kahit sobrang sakit na. Gusto ko na siyang pakawalan pero ang hirap ang sakit. Kung hindi ko lang iniisip MAMA ko baka nagawa ko ng tapusin ang buhay ko kasi nga hirap na hirap na ko. Ican't bare this pain anymore but I need to fight for my Life and for my MOTHER.
       MAhal ko siya sobrang mahal pero ano gagawin ko ayaw na niya. MAhirap man kalimutan siya eh gagawin ko para na din sa ikabubuti ko. Now I LEARN TO SAY "ENOUGH". Ang dami ng nangyari at pareho lang kaming nasasaktan at nahihirapan sa sitwasyon. I know someday tatawanan ko nalang tong pangyayaring to. I BEG, I CRY, I SACRIFICE and I GIVE MY ALL pero di niya pinahalagahan yun kaya "ENOUGH" na talaga. I deserve someone who will appreciate all my efforts and who will love me unconditionally and who will never ever leave me. Goodbye Mr. ELTON VALENTIN.

NP: The man who can't be moved

my fucking feelings

       Ngayon ko lang narealize lahat, simula't sapol pala puro ako nalang. Ako lang nagmamahal at laging nagsasacrifice. Bakit ngayon ko lang naunawaan ang lahat? Ginawa ko maging manhid sa loob halos ng isang taon sa kagustuhan kong makasama siya noon, nakuha ko matulog sa labas. Sinuway ko "mama" ko, pinabayaan ko pag aaral ko at sarili ko. Pinilit kong baguhin sarili ko para lang maging ako yung taong gusto niya at mamahalin niya. Ang daming regrets sa buhay ko. Eto pa din ako ngayon naghahabol, nagmamakaawa at nanlilimos ng konting pagmamahal niya. Naging bulag ako sa mga bagay na ginagawa niya. Naging bingi ako sa lahat ng mga payo ng magulang ko sakin dahil lang sa sobrang pagmamahal ko sa kanya. Higit sa lahat ginawa kong maging manhid nalang sa mga bagay na nakakasakit sakin kahit ang totoo unti unti na kong pinapatay ng nararamdaman ko.        Sa totoo lang pinipilit at sinusubukan kong ibaling ang atensyon ko sa iba para lang makalimutan siya pero talagang hindi ko kaya. Siya lang talaga minahal ko ng ganito. Minsan naiisipan ko nalang magpakamatay para matapos nalang yung sakit na nararamdaman ko. Naiisip ko palang na may mahal na siyang iba hindi ko na kinakaya. Kahit alam kong hindi na niya ko mahal eto padin ako pilit ng pilit nangungulit. Ang pinaka maganda ko sigurong magagawa kalimutan nalang siya at mag move on na. Sa sobrang daming nangyari wala na kong maramdaman kundi puro sakit nalang. naging habit ko na nga yung pag iyak gabi-gabi, paanong hindi ako iiyak eh pinagluluksa ko yung namatay na pag-ibig niya sakin.        Madami din naman happy memories at hindi puro sakit. Nagpapasalamat din ako kay God dahil dumating siya sa buhay ko. Tinuro niya sa akin ang lesson ng buhay at reality ng mundo, na walang happily ever after. Nalaman ko na napakatatag ko pala at napakatapang kasi kinaya ko lahat ng pagsubok na dumating sa buhay ko.

Riding on a boat

It's already 3:30 in the afternoon. Im preparing my things because Im going home in Tibaguin Island were my parents lived. I'm going to visit my mother there. I always go home in our place every sunday or sometimes when saturday. This time Im riding on a boat. A huge boat that have a capacity of 21 passengers. Now I need to go, till nexttime again bloggers. May God Bless Us =)

doing my blog

A new day today. Thank you lord for this day and you may guide us in our path. Now I woke up and face the computer early in the morning to finish my blog. I didn't sleep well. I just take a nap to rest my eye from the computer. How I wish that Elton is here to help me doing this stuff. Also I can't sleep because I miss him so much. Later, I will go home into my parents house to get my weekly allowance. I want to go to the church now to have mass and be with Elton. Godbless us =)

Missing Him...

I Can't sleep right now. It's been 2:00 in the morning and I'm not sleeping yet, cause I'm making this blog.It's more than 5 days since we decide to move in together. Last September 18,2011 when he just realize that he still loves me, he decide to come with me and start a new life together. I'm hoping that could last till the end of time cause GOD knows how much I LOVE HIM.